Notatki: Rybak-Chotcza i okolice w genealogii

Archiwalia

Polskie nagrobki
Metryki

Google ads

Tylko dzięki reklamom możemy finansować naszą stronę. Prosimy NIE BLOKUJ ICH!!!

Rybak

Genealogia Polska

Drukuj Dodaj zakładki

Wyniki 1 do 50 z 257

#	Notatki	Istniejące drzewo	ID osoby	Link do
1		RybakM	I1882	Rybak Ignacy (I1882)
2		RybakM	I1785	Skwira Barbara, Goch (I1785)
3		RybakM	I1386	Rybak primo voto Fijałkowska Anna, Skwira (I1386)
4	Urodził się w 1530 roku w Sycynie, w rodzinie szlacheckiej. W 1544 roku rozpoczął naukę w Akademii Krakowskiej; w Krakowie spędził kilka lat. Studia kontynuował w Królewcu - ośrodku luteranizmu. Potem wyjechał do Włoch, gdzie podjął studia na uniwersytecie w Padwie - miasto to było ważnym ośrodkiem włoskiego renesansu. Podczas swych podróży po Europie Jan Kochanowski odwiedził między innymi Rzym, Neapol, Francję.Po krótkim pobycie w Paryżu w 1559r. wrócił do Polski i został dziedzicem Czarnolasu. Po powrocie do kraju Jan Kochanowski rozpoczął też służbę dworską. Przebywał na dworze magnata Jana Firleja oraz w siedzibach biskupów Filipa Padniewskiego oraz Piotra Myszkowskiego. Następnie został mianowany sekretarzem króla Zygmunta Augusta. Lata te stanowią najbardziej wszechstronny okres twórczości poetyckiej Jana Kochanowskiego. W swoich utworach przemawiał językiem refleksji i przestrogi, powagi i żartu, zwracał się ze słowami modlitwy, nierzadko zdobywał się na intymne wyznania. Jan Kochanowski był też wnikliwym obserwatorem życia politycznego i społecznego, czemu sprzyjała atmosfera kulturalna ówczesnego Wawelu, skupiającego literatów i humanistów. Niemal od początku Jan Kochanowski cieszył się uznaniem i popularnością w Polsce i poza jej granicami. W 1574 roku Jan Kochanowski wycofał się z życia politycznego, porzucił dwór i osiadł w rodzinnym Czarnolesie. Ożenił się z Dorotą Podlodowską, wiódł szczęśliwe życie szlachcica-ziemianina. Jego szczęście zostało zakłócone śmiercią dwóch córek: Urszuli i Hanny. Po śmierci szczególnie ukochanej Urszulki powstał cykl dziewiętnastu "Trenów", uważany za szczytowe osiągnięcie poetyckiego kunsztu Jana Kochanowskiego. Jan Kochanowski zmarł nagle 22 sierpnia 1584 roku. W uroczystościach pogrzebowych brał udział król Stefan Batory.	RybakM	I10339	Kochanowski Jan (I10339)
5	- była dziedziczka wsi Białobrzegi. Wujenka Krajewskiej Ludwiki Elżbiety Tekli - trzech imion.	RybakM	I15883	Wendorff Wiktoria, Szejla (I15883)
6	- robotnik narodowości pruskiej	RybakM	I10740	Krygier August (I10740)
7	14.07 1913 roku ( w wieku 36 lat ) wyjechał ze Słowik przez Rotterdam do Nowego Yorku.	RybakM	I240	Syroka Adam (I240)
8	24 maja 2011 zmarł prof. dr hab. inż. Jerzy Maryniak, wybitna osobowość, niekwestionowany autorytet w dziedzinie mechaniki lotu, uczony o wielkim dorobku naukowym i technicznym. Uczył i wychowywał wiele pokoleń inżynierów lotniczych.	RybakM	I10355	Maryniak Jerzy (I10355)
9	29 sierpnia 1943 doszło do zbrodni dokonanej przez UPA z udziałem ludności ukraińskiej na polskich mieszkańcach kolonii Czmykos, położonej w powiecie lubomelskim. Około południa wieś została otoczona, następnie po domach rozeszły się grupy eksterminacyjne, które mordowały Polaków przy użyciu narzędzi gospodarskich. Część kobiet przed zabiciem została zgwałcona. Po ograbieniu miejscowość spalono. Zginęło ok. 150 osób.	RybakM	I1405	Rybak Wiktoria, Skwira (I1405)
10	29 stycznia 1913 r przyznał się do ojcostwa Witczak Antoni.	RybakM	I12488	Miśtak vel Witczak Władysław (I12488)
11	Adam objął urząd marszałka nadwornego koronnego i zgromadził fortunę stawiającą go w rzędzie najbogatszych magnatów Rzeczypospolitej. Zmarł bezpotomnie w 1649 r a jego dobra przeszły w obce ręce.	RybakM	I18316	Kazanowski Adam (I18316)
12	Aresztowany i osadzony przez gestapo w obozie pracy dla Polaków i Żydów we wsi Siedlin, gm. Wójty-Zamoście, który został utworzony 15 maja 1940 roku. Więźniowie przetrzymywani byli w jednopiętrowym budynku szkolnym.	RybakM	I639	Kuzioła Marian (I639)
13	Asesor farmacji - członek komisji rewizyjnej aptek. Aptekarz warszawski.	RybakM	I14928	Krajewski Andrzej (I14928)
14	bezżenny	RybakM	I15207	Rybak Jan (I15207)
15	Był dziedzicem Chotczy do roku 1727. Wojewoda krakowski od 1726 roku, podkomorzy nadworny koronny od 1702 roku, podstoli koronny w latach 1695-1702[1], generał-lejtnant dragonii I Rzeczypospolitej, pułkownik-komendant Regimentu Dragonii królowej[2], starosta kazimierski, olsztyński, rycki, bratkowski, uszycki, lipiński.Uczył się w szkołach jezuickich. W 1684 roku wziął udział w wojnie Ligi Świętej przeciwko Turcji. W 1685 uczestniczył w działaniach zgrupowania hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jabłonowskiego na Bukowinie. Walczył z Tatarami w 1693 i 1695. Posłował na sejm walny z województwa lubelskiego w latach: 1688, 1693, 1695[3], 1701, 1718, 1720, 1722. Poseł lubelski na sejm konwokacyjny 1696 roku[4]. W czasie elekcji 1696 roku opowiedział się za kandydaturą księcia Franciszka Ludwika Burbon-Conti, po czym udał się na Ukrainę, gdzie szukał poparcia Kozaków Semena Paleja. Ostatecznie uznał Augusta II i wziął udział w wyprawie podhajeckiej 1698.W 1695 roku ożenił się z Urszulą Katarzyną Bokum. Gdy została ona oficjalną metresą Augusta II, król dla osłody obdarzył Lubomirskiego licznymi urzędami. W 1701 mianował go komendantem gwardii królewskiej, w 1702 został podkomorzym nadwornym koronnym.Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[5]. W czasie III wojny północnej, przeszedł w 1704 roku do obozu Stanisława Leszczyńskiego. Od tego czasu jeszcze dwa razy zmieniał orientacje polityczne, by ostatecznie w 1710 stanąć u boku powracającego do kraju Augusta II. Wybrany posłem na Walną Radę Warszawską, zabiegał o oddanie przez Rosjan Prawobrzeżnej Ukrainy. W 1712 walczył z powstańcami kozackimi Filipa Orlika. W 1716 podjął się mediacji między konfederatami tarnogrodzkimi a Augustem II. Na sejmie 1718 domagał się wycofania wojsk rosyjskich z Rzeczypospolitej. W 1724 rozpatrywał okoliczności Tumultu Toruńskiego w komisji śledczej, uczestniczył w sądzie asesorskim i osobiście dopilnował egzekucji wysokiego wymiaru kary. W 1715 odznaczony Orderem Orła Białego	RybakM	I10348	Książe Lubomirski Jerzy Dominik (I10348)
16	Błąd w imieniu matki w akcie zgonu.	RybakM	I12397	Łyjak Jan* (I12397)
17	Błędnie wpisano nazwisko pana młodego. Powinno być Miśtak zamiast Michalski.	RybakM		Związek F697
18	Błędnie wypisane nazwiska w akcie zawartego małżeństwa - Wujcicka albo Wójcik.	RybakM	I950	Rybak Maryanna, Wójcik (I950)
19	Chrzest "z wody".	RybakM	I933	Figura Jan* (I933)
20	Chrzest (z wody)	RybakM	I858	Chołuj Jan* (I858)
21	chrzest w parafii Leszno (Warszawa) - Konwent Księży Reformatorów. Rodzicami chrzestnymi byli: JWP Strzyżowski Piotr-pułkownik i hrabina Skarbek Pelagia.	RybakM	I17537	Rutkowski Gustaw Piotr Fryderyk Pankracy (I17537)
22	Cosik tutaj się nie zgada !! Dwa śluby z tą samą osobą ? Daty: 28 01 1850 i 19 10 1871.	RybakM		Związek F3193
23	Data i miejsce zgonu oraz pochówku nie ustalone. Najprawdopodobniej zamordowany przez bandy UPA na trasie Kolonia Królewska - Chełm około 29-08-1943 roku.	RybakM	I1404	Rybak Andrzej (I1404)
24	Do aktu zgonu wpisano błęnie nazwisko panieńskie matki - powinno być KRAMEK.	RybakM	I1790	Skwira Antonina, Łaszcz (I1790)
25	Działał w konspiracji na terenie Warszawy. Występował pod pseudonimem "Kazik". Stopień wojskowy - strzelec. Aresztowany w roku 1944 i osadzony na Pawiaku w więzieniu śledczym Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa Dystryktu Warszawskiego - Wydziału IV Tajnej Policji Państwowej – gestapo. Torturowany w czasie prowadzonych przesłuchań. Zmarł z doznanych obrażeń.	RybakM	I640	Kuzioła Kazimierz (I640)
26	Dziecko ochrzczone "z wody"	RybakM	I15600	Rybak (I15600)
27	dziecko panieńskie	RybakM	I13066	Borek Katarzyna (I13066)
28	Dziecko usynowił Figura Antoni.	RybakM	I1039	Łyjak vel Figura Jan (I1039)
29	Dziedzic Chotczy od roku 1727. Chorąży wielki koronny w latach 1773-1774, miecznik koronny w latach 1761-1773, starosta barski w latach 1759-1774, kazimierski w 1759 roku, biecki w latach 1756-1765, olsztyński w latach 1728-1774. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa sandomierskiego w 1764 roku. Finansował budowę kościoła i klasztoru dla dominikanów w Lubarze (1752-1765)[1]. Zmarł w roku 1774 bezpotomnie. Cały majątek przekazał swemu bratankowi Marcinowi Lubomirskiemu	RybakM	I10351	Lubomirski Franciszek Ferdynand (I10351)
30	dziedzic Dóbr Choteckich z przyległościami	RybakM	I10333	Rutkowski Antoni (I10333)
31	Dziedzic Dóbr Sycyny i dzierżawca Dóbr Rządowych Jasienia.	RybakM	I15881	Dorant Ignacy (I15881)
32	Dziedzic dóbr w Woli Soleckiej.	RybakM	I15053	hrabia Matuszewic Donat (I15053)
33	Dzierżawca wsi Gniazdkowa.	RybakM	I15882	Domański Paweł (I15882)
34	ekonom przy dworze w Chotczy	RybakM	I16197	Kossakoski Andrzej (I16197)
35	Flisak zamieszkujący wraz z rodziną w Solcu.	RybakM	I14723	Czerwonka Wojciech (I14723)
36	Imię ojca - Józef - wpisano na zasadzie art. 2 ustawy z dnia 28.10.1950. Dz.U. RP nr 51 poz.468	RybakM	I4459	Gregorek Roch (I4459)
37	kawaler	RybakM	I15601	Fajbuś Marcin (I15601)
38	kawaler	RybakM	I15611	Figura Antoni (I15611)
39	kawaler	RybakM	I15405	Wójcik Wawrzyniec (I15405)
40	kawaler	RybakM	I17216	Łupiński Ludwik (I17216)
41	kawaler	RybakM	I17606	Sapała Wawrzyniec (I17606)
42	martwy płód	RybakM	I12593	Pierzchała * (I12593)
43	Maryniak Stanisław pseudonim "Wichura". Do ZWZ (od 1942 r. AK) wstąpił w roku 1940, gdzie pełnił funkcję szefa łączności w Obwodzie Sierpc. Zorganizował sieć łączności wewnętrznej, tzn. wewnątrz obwodu oraz zewnętrznej. Za pośrednictwem kurierów i łączników utrzymywał stały kontakt ze sztabami Płock, Ciechanów, Mława oraz z władzami Inspektoratu Płocko-Sierpeckiego i kierownictwem Podokręgu "Tuchola-Północ" AK w Warszawie. Poza tym brał udział w akcjach zbrojnych, głównie w uwalnianiu więźniów. W IV 1942 r. uczestniczył w akcji na areszt w Kuczborku, w X 1942 r. dowodził grupą odbijającą "Gromka" z aresztu w Zieluniu, w XI brał udział w akcji w Szreńsku. Po wojnie wyjechał do Warszawy, następnie w roku 1951 do Olsztyna, później zamieszkał w Olsztynku. Od 1945 r. należał do PPS, potem do PZPR.	RybakM	I9464	Maryniak Stanisław (I9464)
44	Mikołaj Oleśnicki – starosta małogoski i opoczyński, a także kasztelan radomski i wojewoda lubelski – był postacią znaczą cą w Rzeczypospolitej. W 1606 r., jako zaufany króla Zygmunta III Wazy i drugi wielki poseł obok Aleksandra Korwina Gosiewskiego, od- prowadził z blisko tysiącosobową delegacją jedyną polską carycę Rosji - Marynę Mniszchównę do Moskwy, gdzie prowadził pertraktacje dotyczące przymierza Rzeczypospolitej z jej mężem carem Dymitrem Samozwańcem. Uczestnictwo w wyprawie zwanej dymitriadą zakończyło się aresztowaniem Mikołaja i uwięzieniem go w Moskwie. Po szczęśliwym powrocie do kraju był zwolennikiem dalszej polskiej interwencji w Rosji i posłem na sejm. Mikołaj wyróżnił się spośród żyjących wów- czas Oleśnickich tym, że jako pierwszy po- wrócił do Kościoła katolickiego, a z nim cały ród. W 1618 r. i 1626 był deputatem senatu na Trybunał Skarbowy Koronny. Zmarł w 1629 r. i został pochowany wraz żoną Zofię z Lubomirskich w ufundowanej przez siebie kaplicy na Świętym Krzyżu.	RybakM	I18317	Oleśnicki Mikołaj (I18317)
45	Na mocy decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 15.04.1953. (Nr 37.II/77/66/53) wymienione w niniejszym akcie nazwisko Mazur zostało zmienione na nazwisko " Ojdan"	RybakM	I12437	Mazurek vel Ojdan Aniela (I12437)
46	Nad Krępianką podwalinami nowożytnego miasta były grunty mającej średniowieczne korzenie wsi Lipa. Miejscowość ta, podobnie jak pobliska Krępa, należała do potomków znanego z obrony Sandomierza Piotra z Krępy. W dniu 8 kwietnia 1589 r. Katarzyna Wolska z Krępskich, właścicielka Lipy, wystarała się u króla Zygmunta III Wazy o przywilej na odbywanie w Lipsku dwóch jarmarków – 25 stycznia i 13 sierpnia oraz targu tygodniowego w soboty. Przywilej ten wiązany jest z powstaniem Lipska. Nie zachował się dokument lokacji miasta, jednak wiadomo, że planowano tu duży ośrodek miejski, o czym świadczyć może wielkość rynku.	RybakM	I18319	Wolska Katarzyna, Krępska (I18319)
47	Nie wstawił się na spisanie aktu urodzenia córki Katarzyny.	RybakM	I11205	Rozpendowski Bolesław (I11205)
48	Od roku 1569, według spisu podatkowego właściciel Chotczy. W roku 1558 został pisarzem ziemskim lubelskim. Sędzia lubelski.	RybakM	I10345	Chotecki Paweł (I10345)
49	odnaleziony na polu walki. Numer nieśmiertelnika "1292"	RybakM	I10676	Koszałka Paweł (I10676)
50	Około 1522 r. Ciepielów został zakupiony przez Stranisława Kazanowskiego z Kazanowa. Odtąd aż do połowy XVII w. wieś należała do rodziny Kazanowskich, która doszła do znaczących godności w Rzeczypospolitej.	RybakM	I18315	Kazanowski Stanisław (I18315)